Mama haar droom

De geboorte van Kunsthuis Mistral-Melike

Toen mama stierf liet ze een gapende leegte  achter door afwezigheid van lijf en leden . Zij stierf een oud leven in mij . Het afscheid had “ons” heel even gestolen . Maar mijn moeder bleek het meervoud van de toekomstige tijd te zijn . Deze feniks openbaart zich elke  dag  in een latent voedende kracht ,welke ik op elk moment van de dag kan aanboren en oproepen.

Voor  mama het aardse bestaan inruilde voor het eeuwige ontvouwde ze menig maal haar eigen droom die ze  zelf  niet had mogen  realiseren maar hoopte dat wij dit wel zouden kunnen waarmaken . Dat wij –haar dochters – onze talenten  dienden uit te bouwen om emotioneel en financieel zelfstandige vrouwen te worden , vrij om te blijven uit liefde en niet uit noodzaak . Om onze opdracht in dit  leven te herkennen , te ontwikkelen , uit te bouwen en daardoor als mens onszelf en onze naasten gelukkig zouden kunnen maken . Zoveel lispelende woorden vonden vanuit haar hart een uitweg in wijze raad .

En zo ontsproten vanuit de schoonheid van een  “punt”  over  een verzameling punten  de  “ lijn”, naar een “vlak” een verhaal . Deze verhalen vermenigvuldigden zich tot vele tekeningen en  schilderijen . Mama aanschouwde de evolutie en tussen menig job door , schaafde  ik gestaag aan techniek en  vertrouwen .  Mama miste geen enkele tentoonstelling .

Toen zij indutte , haar zieke verweerde lijf het opgaf was haar levensdroom meer dan ooit aanwezig . Haar droom werd mijn droom . De weg naar realisatie was hobbelig , met afritten en opritten maar steeds met het einddoel voor ogen .  De schilderijen vonden hun weg in een kunsthuis . In april 2014 werd  “Kunsthuis Mistral-Melike” geboren.  Mama kon het fysiek niet beleven maar haar spirit is nooit ver . Tijd is een voetnoot in retoriek maar ik had hem nodig